Elvenkind

Dit gedicht, “Elvenkind”, plaats ik vandaag op verzoek van mijn moeder op dit weblog. Ze had dit gedicht open staan op haar iMac computer; de originele versie in PDF is hier. .

Dit gedicht werd ook genoemd in het boek “Het jaar van Vivaldi” van Henk Vreekamp (2016) op pagina 140. Onder de titel “Elfenkind” werd dit gedicht eerder geplaatst in Christien’s boek “Van lammertijd tot lammertijd” (BDU, 2012).

Elvenkind

In het vroege ochtendlicht
zag ik uit deze Koningsvaren,
een elvenkind geboren worden
met zijden vleugels en blij gezicht

ze keek me even aan en lachte
verwonderd knielde ‘k bij haar neer,
doorzichtig paars glansden haar vleugels
en alles aan haar was zo teer

ze was niet groter dan een vlinder
ze droeg geen schoentjes aan,
ze fluisterde haast onverstaanbaar
en bleef op blote voetjes staan

soms maakte ze een kleine buiging
waardoor de varenplant bewoog,
de dauwdroppels die trilden even
in alle kleuren van de regenboog

bij de komst van d’ eerste zonnestralen
reikte ze mij haar kleine hand,
voorzichtig ben ik haar genaderd
en was met haar in sprookjesland

ze wilde mij een parel geven
een parel van de dauw,
mijn stem begon heel zacht te beven
toen ik zei: ik hou van jou….

snel is ze toen wel weer verdwenen
in ’t Koningsblad verhuld,
maar nooit, nee nooit zal ik vergeten
de geboorte van het elvenkind

de Koningsvaren wuift vol trots
haar bladeren sierlijk in de wind,
geen wonder, in haar blad verborgen
draagt zij een elvenkind

door Christien Mouw
juni 2009
…..-.-.-.-.-.-.-.-.-…….

groene varen